Back to the Foodture
Υπάρχουν στιγμές στην ζωή σου που θα ήθελες να είχες κολλητό έναν ημίτρελο εφευρέτη/επιστήμονα με λευκό μαλλί αλά Keith Flint (φάϊασταρτα), ο οποίος θα είχε κατασκευάσει μια χρονομηχανή από μια παλιά Delorean και θα σε ταξίδευε σε όποια περίοδο της ζωής σου επιθυμούσες. Σαν ταινία δεν ακούγεται? Πες αλήθεια. Πόσες φορές το έχεις ευχηθεί? Εγώ πάντως πολλές και συγκεκριμένα θα ήθελα να επισκεφθώ δεκαετίες που γαστρονομικά έβαλαν θεμέλια σε αναμνήσεις και μου χαρίζουν άφθονο γέλιο με το πόσο κιτς ήταν τα πράγματα τότε. Οι δεκαετίες των 80’s και των 90’s.
Σίγουρα δεν τις θυμόμαστε όλοι το ίδιο, διότι παίζει ρόλο το πως μεγάλωσε ο καθένας και το που μεγάλωσε ο καθένας, αλλά είμαι σίγουρος ότι μερικά από τα παρακάτω φαγητά σου φέρνουν στην μνήμη κάτι ευχάριστο.
Ωδή στο τότε φαγητό λοιπόν και στο πως η υπερβολή καμία φορά μπορεί να είναι πολύ νόστιμη.
Σαλάτα του Chef
Φύτρωνε παντού ωσάν γκαζόν. Σε σουβλατζίδικα, σε πιτσαρίες, σε εστιατόρια ακόμα και σε καντίνες της παραλίας. Ο καθένας με την δικιά του συνταγή η οποία περιελάμβανε σίγουρα 2.5 κιλά μαγιονέζα, μισό κεφάλι τυρί τριμμένο (ένταμ φορ δε ουιν), 1 μπλοκ πάριζα πικνίκ και μία κλωσοφωλιά βραστά αυγά. Φεστιβάλ τριγλυκεριδίων με σπέσιαλ guest την παροχέτευση θώρακα δηλαδή. Μακριά από μας αλλά νόστιμη η διαβολεμένη.
Ψάρι με μαγιονέζα
Μαγιονέζα! Για φαντάσου! Όχι σοβαρά του πήγαινε πολύ. Παρασκευαζόταν συνήθως σε ιδιαίτερες περιστάσεις ή σε κέντρα διασκέδασης καθότι μπελαλίδικο. Το ψάρι μεγάλο πάντα (μπακαλιάρος ή σφυρίδα), βραστό ή ψητό, ξεψαχνισμένο και ανακατεμένο απαλά με χειροποίητη μαγιονέζα (κίτρινη φίλε μου όχι λευκή) για να μην διαλυθεί. Η διακόσμηση ήταν αυτό που το χαρακτήριζε, η οποία ήταν πάντα περίτεχνη και γινόταν από λαχανικά, κάπαρη και μαϊντανό. Η μόδα της άρχισε από τα 60’s.
Φιλέτο πιπεράτο
Ένα όνειρο. Δεν το έτρωγες συχνά γιατί κόστιζε αρκετά. Κρέμα γάλακτος απαραίτητως, με ολόκληρους κόκκους πιπεριού, μανιτάρι κονσέρβα (γιατί πάει πολύ η κονσέρβα με το πιο ακριβό κομμάτι του μοσχαριού) και τα αξέχαστα συνοδευτικά: πολύχρωμο ρύζι και προτηγανισμένη πατάτα. Σε καμία περίπτωση δεν θα σε ρώτουσαν πως το θέλεις ψημένο, διότι θα το έτρωγες όπως και να του είχε βγει του μάγειρα, επειδή έτσι γούσταρε.
Κοτόπουλο Μιλανέζα
Πολύ παλιά συνταγή, η οποία δέσποζε και στα 70’s. Ουδεμία σχέση με το ιταλικό chicken Milanese το οποίο είναι στην ουσία κοτόπουλο παναρισμένο. Το κοτόπουλο Μιλανέζα ήταν βραστό και το ζουμί του το χρησιμοποιούσαν για φτιάξουν μια εκπληκτική σάλτσα, τύπου λεμονάτης bechamel, η λεγόμενη veloute, μια από τις 5 mother sauces. Συνοδευόταν με πιλάφι πάνω από το οποίο έμπαινε η σάλτσα και σου έδινε την αίσθηση ότι τρως ριζότο.
Αυγά (Αβγά) γεμιστά ή Deviled Eggs
Εννοείται πως κανείς δεν τα έλεγε deviled, γιατί εαν τα αποκαλούσαν έτσι δεν θα τα έτρωγες σε κανένα πάρτυ ή κοινωνική συνεύρεση που περιελάμβανε αλκοόλ. Καλά θυμάσαι ήταν αυτά τα αυγά τα οποία ήταν κίτρινα σε αποχρώσεις Tweety και το θεωρούσαν ψιλοmust να υπάρχουν σε όλους τους μπουφέδες. Αδειάζες τους κρόκους από βρασμένα αυγά και τους πολτοποιούσες. Στην συνέχεια έβαζες μαγιονέζα (what a fucking surprise), μουστάρδα, φρέσκο κρεμμύδι και μπόλικο πιπέρι καγιέν. Ξαναγέμιζες τα αυγά. Ο λόγος που λέγονταν deviled ήταν εξαιτίας των μπαχαρικών και του πόσο καυτερά ήταν.
Crudités/Μπόμπες/Fruit Punch
Αφού ανέφερα την λέξη πάρτυ, πάρε triple combo παρτοφαγητών τώρα να γουστάρεις. Έγραψα Crudités για να το παίξω έξυπνος και ψαγμένος. Ήταν εκείνα τα μπαστουνάκια λαχανικών που σέρβιραν ωμά γύρω από ένα μπωλάκι με dip γιαουρτιού και τα με οποία εάν άρχιζες δεν σταμάταγες ποτέ το μασούλημα. Λίγα εκατοστά δίπλα τους στον μπουφέ ήταν οι γνωστές σε όλους μας μπόμπες. Δεν κατάλαβα και δεν ανακάλυψα ποτέ γιατί ονομάζονται έτσι, αλλά υποθέτω πως δεν έχουν καμία σχέση με το Κούγκι. Ζαμπόν, τυρί και ένα κουβά βούτυρο η συνήθης συνταγή και όταν ήσουν τυχερός πετύχαινες και με κοτοσάλατα. Όλα αυτά τα ξέπλενες με ένα ωραιότατο fruit punch το οποίο σερβιριζόταν σε ένα τεράστιο γυάλινο δοχείο που κάλλιστα θα μπορούσε να χρησιμοποιηθεί για ποτίστρα αλόγων κούρσας. Φλούδες από πορτοκάλι, κανέλα και χυμοί φρούτων, πάντα παγωμένο και άφθονο. Εντελώς μαγικά, η κουτάλα που ήταν το μέσο για να σερβιριστείς, έβγαζε ακριβώς ένα ποτήρι με μαθηματική ακρίβεια (insert x-files theme here).
Καλοκαιρινά ταβερνοσπεσιαλιτέ
Θυμάσαι τις τότε καλοκαιρινές διακοπές σου? Κλασσικά after θάλασσα ταβερνάκια κοντά στην παραλία που κολύμπησες, που τα μαγείρια τους ήξεραν να μαγειρεύουν τα πάντα. Μακαρονάδες φούρνου με μισό τυροκομείο τυρί, πίτσες με γκούντα, μπέικον, μανιτάρια, πιπεριές, κρεμμύδια, αγκινάρες, κιμά, ελιές, φέτα, ντομάτες, κουνάβια, τσαλαπετεινούς και ρινόκερους.
Αξέχαστες και οι βίντατζ μελιτζάνες ιμάμ, που στο λάδι τους δεν πάτωνες.
Σνίτσελ Χόφμαν
Ένα τεράστιο τηγανητό κατασκεύασμα το οποίο ήταν παναρισμένο χοιρινό γεμιστό με ζαμπονοτύρια. Μάντεψε γιατί ονομάστηκε έτσι. Όχι σοβαρά μάντεψε ή υπέθεσε γιατί δεν θα το βρεις πουθενά. Σαν να μην έφτανε το ότι κάποιος το σκέφτηκε, κάποιος άλλος πήρε αυτήν την διάσημη (#not) συνταγή και την έπνιξε στα μανιτάρια και την κρέμα γάλακτος. Δηλαδή αλά κρεμ. Γερμανογαλλική συνταγή δηλαδή. Παρόλα αυτά, άκρως χορταστικό και ότι πρέπει να το φας για βραδινό και να μην ξαναδείς ποτέ ήλιο.
Black Forest
Την ζάχαρη σου την θες το ξέρω. Το συγκεκριμένο γλυκό θεωρώ ότι είναι το γλυκό “you hate to love and you love to hate”. Εάν ήταν ανθρωπος δηλαδή, θα τον πλάκωνες στο ξύλο αλλά μετά θα τον πήγαινες στο νοσοκομείο. Η εν λόγω τούρτα, μαζί με την τούρτα αμυγδάλου και την σοκολατίνα ήταν τα στανταράκια της εποχής που υπήρχαν μέσα στο ψυγείο σου σε κουτιά ζαχαροπλαστείου, μετά από επίσκεψη συγγενών. Άκρως μπουκωτική και παραφορτωμένη σαντιγύ, το μόνο καλό που μπορεί να είχε ήταν τα ξινά κεράσια που περιείχε, εάν ήσουν τυχερός βέβαια και δεν τα είχε τσιγγουνευτεί ο παρασκευαστής της. Στην αναβροχιά καλό και το χαλάζι βέβαια.
Υπάρχουν τόσα άλλα που δεν ανέφερα και είναι κρίμα να μην αναφερθούν, αλλά πρώτον δεν θα τελειώσω ποτέ και δεύτερον πείνασα. Το μόνο που θα προσθέσω είναι το ότι το φαγητό κάνει κύκλους όπως και η μόδα στα ρούχα. Κάπου, κάποτε θα φας κάτι το οποίο θυμίζει άλλες εποχές και σίγουρα θα γίνει αυτόματα πιο νόστιμο.
Gold Tyritriver
