Cinediatrofee
Το Holywood μας “ταΐζει” εδώ και δεκαετίες μέσα απο ταινίες του. Αμέτρητα food movies έχουν εμφανιστεί κατά καιρούς και έκαναν το σαλάκι να τρέξει, λόγω των επικών πιάτων που παρουσιάστηκαν σε αυτές. Κάποια ήταν τόσο εξωπραγματικά λαχταριστά ή και απλά όμορφα οπτικά, που έχουν αναπαραχθεί σε διάφορα βλογκ και κανάλια του YouTube με σημαντικά πολλά views.
Ποια είναι όμως άξια αναφοράς? Θα στα βάλω με την σειρά που θα τα τρώγαμε εδώ στο γουρούνι μέσα σε ένα 24ωρο αγαπητέ/ή μου.
BREAKFAST:
Θα μας το φτιάξει ο Jean Reno όπως το έφτιαξε στην κόρη του στο “Le Chef (Comme un Chef) ” του 2012, πριν πάει να δώσει την διατριβή της. Οργασμός γαλλικών pastry: Croissants, palmier, gallet royalle, eclairs, religieuses και brioche παρέα με μαρμελάδες, φρέσκο βούτυρο και πόσα άλλα πια σε αυτό το τραπέζι! Πόσα νομίζεις θα φάει αδερφέ? 50 κιλά είναι. Δεν πειράζει χορτάσαμε και εμείς με το μάτι.
ΔΕΚΑΤΙΑΝΟ:
Εδώ είναι δύσκολα τα πράγματα. Sandwichaki θα παίξει σίγουρα, αλλά δεν μπορώ να αποφασίσω εάν το θέλω από τον Adam Sandler στο “Spanglish” του 2004, ή από τον Jon Favreau στο “Chef” του 2014. “World’s Greatest Sandwich” όπως το αποκάλεσαν μετά την ταινία , vs classic Cubano Sandwich (ναι τα γράφω όλα με κεφαλαία γιατί μπορώ). Κλασσικό BLT λοιπόν, έχοντας προσθέσει αυγό και monterey jack και cuban style βρώμικο με μαριναρισμένο χοιρινό ώμο, πίκλες, μουστάρδα και ελβετικό τυρί σε μπαγκέτα. Πολύ δύσκολη επιλογή και γι αυτό θα είμαι απόλυτα αντικείμενικος και θα πω το cubanο λόγω της Sofia Vergara και επειδή δεν μπορώ ούτε να τον βλέπω τον Adam Sandler, πόσο μάλλον να μου φτιάξει να φάω με τα βρωμόχερά του (αγαπάμε Paz Vega όμως).
LUNCH:
Η Disney παραδοσιακά, προσπαθεί να κάνει τα παιδάκια να κολλήσουν τα μούτρα τους και να γλύψουν τις οθόνες τους, με το να βάζει τους ήρωες της να καταβροχθίζουν ξεδιάντροπα κάθε λογής νόστιμα εδέσματα. Συγχαρητήρια Ντίσνεϊ τα κατάφερες και με εμάς στο Ratatouille του 2007, χάρηκες τώρα? Το μπριάμ της υπομονής όπως το ονομάζω εγώ, είναι ότι πρέπει για ένα ελαφρύ μεσημεριανό, καθότι περιλαμβάνει μόνο λαχανικά με μία ακόμα πιο ελαφριά σάλτσα ντομάτας με μυρωδικά. Ένα γλυκάκι όμως κολλάει εδώ και θα πω ότι ταιριάζει απόλυτα η Charlotte Rouse από το “Once Upon A Time In America” του 1984. Εμείς δεν την τρώμε στην ζούλα σε κάποια σκάλα βέβαια, γιατί δεν ντρεπόμαστε για τίποτα.
DINNER:
Το δείπνο θα αποτελείται από 3 πιάτα διότι ποιος χόρτασε με 1 δεν ξέρω.
Ορεκτικό: Χτένια με σάλτσα από κρόκο Κοζάνης και βούτυρο από το “No Reservations” 2007. Φρικτή ταινία, με ωραίο φαγητό. Sorry, but stick to avoiding lazers.
Κυρίως: Boeuf Bourguignon της Julia Child all day long και τα μυαλά στα κάγκελα να ουμ. Το “Julie and Julia” 2009 αν και βαρετή ως ταινία (τόσο βαρετή που θα θες να καψαλίσεις τα μάτια σου με πυρωμένα chop sticks) την σώζει η μικρή θεά Maryl Streep και το τσουνάμι γαλλικών πιάτων που σου προκαλούν ακατάπαυστα σιελόρροια.
Dessert: Το γλυκάκι που θα κλείσει το βραδινό μας θα είναι ένα Strudel με μήλο από το “Inglorious Basterds” 2009. Επειδή όμως το γλυκό μας το φάγαμε για σήμερα, με χαρά το κερνάμε στην μάπα του Hans Landa (Christoph Walz) μαζί με τα πυρωμένα chopsticks που προανέφερα και extra cream on top. Εξαιρετικός στο ρόλο του, κατάφερε να αποσπάσει την προσοχή μου από το strudel με το πόσο μ@λ@κ@ς μπορεί να γίνει, όσο λαχταριστό και να φαινόταν.
BONUS:
Το ξέρεις ότι τα σνακς και οι βρωμιές που τρως μετά τα μεσάνυχτα είναι δίπλα νόστιμα έτσι? (κάποια μελέτη θα υπάρχει γι αυτό είμαι σίγουρος).
Τσίμπα λοιπόν “dry white toast, four fried chickens and a coke” (The Blues Brothers, 1980) και τραγούδα ένα ρεσπέκτ αλά Aretha Franklin για το Holywood που φροντίζει να σου ανοίγει την όρεξη.
Gold-Tyritriver
